راز اينكه سخنان كمتر كسي بر دل مي نشيند اين است كه هر كس به آنچه خود مي خواهد بگويد بيشتر مي انديشد تا به آنچه ديگران مي گويند.((لارشفوكولد)) 

سخن اگر از دل خارج شود به دل هم وارد مي شود و اگر با نيت گوينده يكسان نباشد، توقع مدار كه تاثير كند.((افلاطون)) 

هر سخن كه از دل برآيد بر دل نشيند و چون از زبان برآيد از گوش تجاوز ننمايد.((؟)) 

دست طبيعت در هر دل پاك اين احساس شريف را گذاشته است كه به تنهايي نمي تواند خوشبخت شود و بايد سعادت خود را در خوشبختي ديگران بجويد.((گوته)) 

چقدر عاقلند آنهايي كه در عشق احمق اند.((ويكتور هوگو)) 

هنگامي كه اميدواريد ديگران هيجان را به زندگي شما بازگردانند، براي ايجاد عشق و شور و نشاط به آنان وابسته مي شويد و تماس خود را با سرچشمه عشق درون خود از دست مي دهيد.((باربارا دي آنجليس)) 

عدم پايبندي به نظم گيتي، ويژگي انسانهاي گوشه گير است كه عشق و احساس را سپر ديدگاههاي نادرست خود مي سازند.((اُرد بزرگ)) 

ستايش گر هميشه در حال پيشي گرفتن از ستايش شونده است؛ او ياد مي كند و دلدار برآورده مي سازد.((اُرد بزرگ)) 

عشق گوهري گرانبهاست، اگر با پاكدامني همراه باشد.((ناپلئون بناپارت)) 

هنگامي كه فقر از در وارد شود، عشق از پنجره مي گريزد.((ويليام شكسپير))